duijntrio.reismee.nl

Ervaringen van Anne-Lise

Ananassen gekocht aan de markt want als je stopt een zwerm verkopers komt aan met hun waar en Gerald zit rustig achter het stuur en beslist jij wel, jij niet. Na hun bezoek in Nederland, zie ik nu weer dat hij op zijn best is als chauffeur en gids. Dit is wat hij al jaren doet en waar hij super goed in is.

Achter de winkeltjes die overal langs de weg te vinden zijn, zijn eenvoudige woningen gebouwd, 1 a 2 kamer woningen en koken gebeurd buiten. Afrika is arm, en je moet het doen met de vaardigheden die je hebt of aangeleerd hebt. Wat een fruit en groenten te koop. Voornamelijk zoete aardappelen, irish ( onze aardappel) en wilde spinazie. Waar we ook zijn er is zoveel te zien. Ik slaap op diverse locaties en uitzichten wow. De eerste game drive zit er weer op en de derde x zagen we de king of the jungle. In de berm 2 meter van ons af. Wat een prachtig dier, een hele grote kat met gele ogen. Wetend dat zijn vrouwtje op jacht is en mocht ze een prooi gevangen hebben dan brult ze en hij hoort haar van een afstand van 2 kilometer en rent er op af voor zijn piece of share. Ik kan er niet over uit geweldig. Stel je voor je bent ontdekkingsreiziger en je weet niet wat er op je pad komt en je bent in Afrika. De eerste de beste bocht en er staat een leeuw of giraf voor je neus. En anders een kudde buffels die je kunnen vertrappen en anders wel een familie van olifanten. En wat eet je op of wat gaat het doen? Wij zitten in een auto zij gingen te voet. Slapen in een banda bij Kidepo is het s nacht heerlijk koel zelfs de deken over ons heen getrokken. Helaas de huis olifant gemist, die komt en gaat.Heerlijk ontbeten en weer op weg met Gerald en Grace. Grace was redelijk koel over het gebeuren, op een gegeven moment waren de vliegen die in de auto zaten belangrijker om dood te meppen dan de wilde dieren en het uitzicht. Ergernis!

De volgende dag na ontbijt en reistas in de auto gedaan te hebben, een lange dag in de auto en als gevolg een zere kont van het zitten. We hebben zoveel watermeloen gegeten dat we onderweg vaak moeten plassen. Een zijpaadje aan de rijweg met wat hoger gras voldoet.

Een fles water in de hand om te spoelen en weer opgefrist verder reizen.

Mijn reistas op advies van Peter gekocht, is heeel handig op reis. Diverse vakken, niet te groot, zodat je bij voorbaat nooit te veel kilo s bij je hebt voor in het vliegtuig en zeker een strenge selectie moet maken wat mag er mee. Lange rokken, shirts en een afritsbroek of 2. Gelukkig heeft Peter een grotere reistas dan ik en kunnen de handdoeken bij hem. Smile smile. De paspoorten en tickets in de rugzak bij mij, want mannetje lief kan binnen een minuut iets kwijt zijn, ook al beweert hij van niet. Met als gevolg dat ik weer op zoek mag naar .....

De sterren heb ik nog niet veel gezien, de wijdse vergezichten worden s avonds verduisterd door wolken. Onderweg worden er koekjes en crackers gedeeld en fruit aangesneden, divers landschap tuft voorbij. Meer het landschap wat ik verwacht had in Oeganda. Groepjes hutten en gewassen, waterplassen en loslopende koeien en geiten. Af en toe een varken.

Om terug te komen op ontbijt, lunch en supper, als Engelse kolonie is er invloed geweest. Het late eten word ook verklaard door heel de dag werken wanneer het nog daglicht is, want van 7 tot 7 is het licht en daarna pikkedonker. Zeker op het platteland. Heb gevraagd aan Grace waarom de kerkdienst zolang is. Mag je op elk moment aanschuiven en na een uurtje weer weggaan, zoals het jou het beste uitkomt? Ze heeft elke dag veel te doen en ook het koken neemt veel tijd in beslag, zodat ze het na een uurtje misschien fijner vind om naar huis te gaan en het avondeten kan verzorgen. Aangezien de diensten 3 tot 3,5 uur duren en dat 4 x per week, beginnend om 5 uur! Nee voor haarzelf is het fijn om zolang aanwezig te zijn. Gewoonte, traditie, voor haar de gewoonste zaak van de wereld. Niet veroordelend bedoeld. Gewoon nieuwsgierigheid en belangstellend het naadje van de kous willen weten. Zoals altijd. Groetjes Anne-Lise

Reacties

Reacties

Sjanie

Heb veel plezier joh?

Susan Coster

Tjonge, twee schrijvers in de familie! Jouw schrijfstijl kan ik ook hogelijk waarderen, Anne-Lise, het is of ik door jullie ogen het Oegandese leven voorbij zie glijden...Geniet en verzamel veel herinneringen!

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!