Afrika.

Vandaag ontvouwt Afrika zich weer aan ons, met de plussen en de minnen. Gisteravond hebben we duidelijk proberen te maken dat we niet ontbijten vandaag. Allen koffie drinken en een packed breakfast mee willen nemen. We kunnen kiezen uit drie verschillende soorten meeneem lunch. Alles wordt keurig genoteerd. Voor de zekerheid herhalen we het nog twee keer. Als we in het restaurant komen staat er een ontbijtbuffet gereed, gelukkig niet voor ons, maar voor de groep Nederlanders. Wij tappen koffie en sap. De meeneemlunch komt er ook aan. Om kwart over zes rijden we het kamp af. Blijft altijd de vraag wat gaan we vandaag zien? We zien vandaag vooral veel olifanten, buffels, hartebeesten, Ugandan cobs (een enkele keer met de horens tegen elkaar aan slaand), waterboks en wilde zwijnen. Vooral de olifanten doen van zich spreken. Net voor we de lunch willen nuttigen staat er een groep olifanten naast ons pad. Na enig wachten en weinig verplaatsing wil Gerald er toch langs. Op twee meter afstand passeren we de grootste van de groep. En dan is een savanne olifant heeeeel groot. Midden in het weidse landschap gaan de ontbijtdozen open. Goed verzorgd en lekker. Onder het eten laat Gerald de sproeipoep van een nijlpaard zien. Als een nijlpaard poept gaat zijn staartje er als een propeller door heen. En dat is te zien. Overal kleine hoopjes met vooral onverteerd gras.

Ondanks goed speurwerk van vier paar ogen vandaag geen leeuwen. Wel ooievaars en pelikanen in het grote kratermeer. Hiervandaan aanvaarden we de terugtocht. Bij de lodge ploffen we neer in de lounche banken.

De lunch bestaat uit een koolsalade met avocado, ui en tomaat vooraf, gevolgd door spaghetti bolognese. Tijd voor het toetje was er niet want we moeten de boot halen, voor een tochtje op het Kasinga kanaal. Dit ligt tussen lake Albert en lake George. We rijden om half een weg. De boot vertrekt om twee uur en het is een uur rijden. Echt nodig was dat haasten niet. Als we ons melden in de zeer luxe Mweeya lodge krijgen we te horen dat we naar de boot van vier uur zijn gezet. Er waren gisteren problemen met een boot, waardoor er geschoven moest worden. Oops twee uren wachten. Hoewel het hoofdgebouw schitterend mooi is met een glazen pui met zicht op het water, hadden we liever gaan varen. Maar ook dit is Afrika.

We vermaken ons met internetten, genieten van het uitzicht en rondlopen in het mooie gebouw. Heel veel oud Engelse details. Mooie schilderijen en heerlijke luxe fauteuils veraangenamen het wachten.

Om kwart voor vier naar de boot. Het is een luxe boot met lederen fauteuils en banken. We vleien ons neder. Het is mooi weer als we vertrekken. Zo zie je de wereld eens van een andere zijde. De tocht duurt twee uur. Eerst zien we buffels in het water, lepelaars, ooievaars, pelikanen, allerhande watervogels, de nodige krokodillen in het water en op het land. Ineens begint het flink te waaien. De nijlpaarden hebben er ogenschijnlijk weinig last van. Die dobberen gewoon verder, af en toe gapen ze. Dan zie je pas hoe groot de bek is. Enorm. Het begint heel even hard te regenen. We zitten samen met vijf Australiërs in de boot, oudere mensen. Kapitein James vertelt veel interessants en kent van alle vogels de naam. Bij ons stopt het al gauw bij de ijsvogel. Maraboes en visarenden doen ook nog mee. Na twee uren meren we aan. Het regent weer. Op de weg terug kruisen twee groepen olifanten ons pad. Gaaf. We kunnen bijna meteen aan tafel. We kletsen gevieren nog wat na. Dan naar de familiekamer. Welterusten.

Lieve groet.