Kampala
Kampala.
Na alle regen vannacht is het nu weer mooi. De zon maakt ons leven nog mooier. Vissers varen met hun kleine houten bootjes op de Nijl. Overal hoor je vogels en apen. Het begin van weer een mooie dag. Gisteren hebben we het ontbijt al besteld. Om acht uur hebben we het meeste ingepakt en lopen naar het restaurant. Anne-Lise heeft echte muesli met yoghurt, Peter pannenkoeken met honing en samen nog vers fruit. We zitten buiten op het terras. Apen slingeren langs ons door de bomen, terwijl de Nijl voorbij stroomt. Om half tien haalt Gerald ons op. We willen nog wat shoppen in Jinja. Eerst proberen te pinnen. Dat lukt hier niet altijd. Anne-Lise trekt zowaar 2x 500.000 Oegandese shilling uit de muur. In een keer miljonair. Er is een straatje met wat souvenir winkeltjes. We kopen wat stof om wikkelrokken van te laten maken. Dat kan Joseph mooi doen. We rijden door naar Kampala. Onderweg in Mabira forest liggen twee tankwagens benzine in de berm. Niet zo vreemd er wordt als gekken gereden. Inhalen waar het niet kan of mag is geen uitzondering. De kwaliteit van de wegen draagt ook niet bij aan de veiligheid. En dan brommers, die overal tussen door schieten. Gelukkig hebben wij Gerald. Hij levert ons veilig en wel thuis af. De afstand bepaalde vandaag de reistijd niet. Wel de vrachtwagens die traag de helling op kruipen. En het waren er veel vandaag.
Thuis aangekomen zien we weer twee nieuwe gezichten. Jessica en een jongen. Jessica is een meisje van ongeveer 16 jaar, een nichtje uit Jinja. Die komt Grace helpen met het huishouden. De jongen is een jongen, meer is daar niet te melden.
Wij gaan noch even naar de supermarkt om wat snacks voor Wessel te kopen. Die komt ons morgen een week vergezellen. We kijken er naar uit!
De stof brengen we naar Joseph, die maakt de wikkelrokken vandaag, zegt hij. Maar wij weten inmiddels beter. Het avondeten bestaat uit varken, aardappelen en kool. We badderen met veel te veel warm water. Lief hoor van Jessica.
Dit is echt zo een tussendag. Uitkijken naar de komst van Wessel. De knie wordt regelmatig gemasseerd en ingesmeerd met een lokale midalgan. Langzaam gaat het beter. Morgen naar Kibale forest, chimpansees zoeken.
Ben benieuwd hoe Wessel Oeganda ervaart. Eerst maar wennen aan de lucht van houtskool, dieseldampen, zweet en andere luchtjes die zo specifiek voor Afrika zijn.
Lieve groet.
Reacties
Reacties
Gelukkig gaat het met de knie wat beter. Veel plezier met Wessel.
Spannend, ben benieuwd hoe Wessel het gaat ervaren. Het temperatuurverschil tussen daar en hier is ongeveer 45 graden C. En vanmorgen hadden we een verse dump sneeuw. Hopelijk is je knie spoedig weer 100%. ENJOY!
Goed om te horen dat de knie vooruit gaat! Is toch even gemakkelijker als je een gorilla-tracking wil maken!
Wat een prachtig uitzicht is het daar in Nile Porch, he?
Goeie reis naar Kibale en laat je niet tackelen door die chimps!
Veel plezier daar!
Lekker he, zo'n luierdagje. Leuk souvenir, Anne-Lise, wikkelrokken van die mooie afrikaanse stoffen! Waren die benzinetanks uitgebrand of hebben de chauffeurs een engeltje op hun schouders gehad? Ontzie je knie nog een beetje, Peter, fijn dat het de goede kant opgaat. Had jij een blauwe plek op je voet, Anne-Lise, van de kersverse baksteen in de douche? En zo ja, is die nu weggetrokken? Geniet van de tijd met Wessel, ik denk dat die wereldreiziger Oeganda zeker kan waarderen.
Nile Porch was weer geweldig. Jammer dat door de dam de stroomversnellingen verdwenen zijn. De tankwagens stonden niet in brand en hadden ook niet gelekt. De blauwe plek is niet gekomen.
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}